กาพย์ฉบัง ๑๖

กาพย์ฉบัง ๑๖

แผนผังกาพย์ฉบัง ๑๖

ตัวอย่างคำประพันธ์

มะม่วง/พวงพลอง/ช้องนาง                   หล่นเกลื่อน/เถื่อนทาง    

กินพลาง/เดินพลาง/หว่างเนิน     

เห็นกวาง/ย่างเยื้อง/ชำเลืองเดิน              เหมือนอย่าง/นางเชิญ    

พระแสง/สำอาง/ข้างเคียง          

เขาสูง/ฝูงหงส์/ลงเรียง                         เริงร้อง/ซ้องเสียง         

สำเนียง/น่าฟัง/วังเวง                                  

กลางไพร/ไก่ขัน/บรรเลง                      ฟังเสียง/เพียงเพลง        

ซอเจ้ง/จำเรียง/เวียงวัง"                      

ที่มา : กาพย์พระไชยสุริยา ฉันทลักษณ์ของบทประพันธ์   ๑. คณะ                        กาพย์ฉบัง ๑๖ หนึ่งบทมี ๓ วรรค   ๒. พยางค์                 พยางค์หรือคำ วรรคที่ ๑ มี ๖ คำ  วรรคที่ ๒ มี ๔ คำ  วรรคที่ ๓ มี ๖ คำ รวมทั้งหมดมี ๑๖ คำ            จึงเรียกว่า กาพย์ฉบัง ๑๖   ๓. สัมผัส   ๑. คำสุดท้ายของวรรคที่ ๑ สัมผัสกับคำสุดท้ายของวรรค ๒   ๒. คำสุดท้ายของวรรคที่ ๓ สัมผัสกับคำสุดท้ายของวรรคที่ ๑ ของบทต่อไป   ( เรียกว่า สัมผัสระหว่างบท )    การอ่านกาพย์ฉบัง ๑๖                                  การอ่านกาพย์ฉบัง ๑๖ จะต้องแบ่งจังหวะการอ่านคำในแต่ละวรรคดังนี้        หนึ่งบทมี ๓ วรรค  วรรคแรกมี ๖ คำ วรรคที่ ๒ มี ๔ คำ วรรคที่ ๓ มี ๖ คำ การอ่านจึงเว้นจังหวะทุกๆ ๒ คำ           00 / 00 / 00 00 / 00 00 / 00 / 00           กลางไพร / ไก่ขัน / บรรเลง ฟังเสียง / เพียงเพลง ซอเจ้ง / จำเรียง / เวียงวัง                                                                                    ที่มา : กาพย์พระไชยสุริยา ทบทวนความรู้เดิม ตัวอย่างการอ่านกาพย์ https://www.youtube.com/watch?v=frRKCfqFW_Y ขอขอบคุณแหล่งที่มาข้อมูล : https://sites.google.com/site/somchingnuchan/kholng